Selamlar olsun,
Ben bugün annenin arkadaşının kolundan tutup sana gösterdiği elemanım. Hani kolumdan tutup "Bak bu abi üniversitede tasarım bölümünde okuyor." dediği. Evire çevire sana gösterdiği, özellikle kulağımdaki küpeye, oramda buramdaki dövmeye dikkatini çektiği abi. Abiliği mi kalmış, vitrin ürünü gibi elden ele geziyorum, şu halime bak.
Bak ilerde sen de bu abiye benzeyeceksin demişlerdi hatırlarsan. Okuduğum bölümle ilgili falan ayaküstü bilgiler vermişlerdi sana. Senden bir ricam olacak: Ne olursan ol kalbini dinle.
Burda bahsi geçen ben değilim, hadi birisi bir kereliğine bana benze dedi diye sen de kendini bana benzetmeyeceksin doğal olarak. Ama bu bakış açısıyla etrafında dolan ne kadar insan var bir bak... Sana illa birşeyler dayatan, illa birşeyleri teoride gösteren insanlarla dolu bir hayat. Benim senden tek isteğim, bu insanları değil de kendi içini dinlemendir...
Sana yardım etmek istediklerini sanarak böyle örnekleri hayatına sokacaklar, sen de "Hmm, demek öyleymiş." dercesine karşılıklar vereceksin. Sen bu lafı et de, allahın aşkına kaale alma bu örnekleri. Analitik ol. Kafanı kullan.
Bana öyle diyen insanlar yüzünden okuldan elimde tahtadan bir kılıç, kafamda kağıttan bir külah, altımda şort, bir de tshirt ayrıldım okuldan. Ne mi oldu sonra?
İlk tümseğe takıldım, dizlerim kanadı. Kılıcım daha yolda kırıldı. Akşam oldu, üstümdekiler bir halta yaramadı, dondum. Sabaha karşı da yağan yağmurda kafamdaki külah eğrildi...
Düşe kalka yol yordam öğrendim, soğuktan korunmayı buldum, yağmur yağarken bir yerlere saklanmak gerek onu farkettim, kendime doğru düzgün bir sopa buldum. Ha, bitti mi...? Nerede bitsin, daha ben bile yolun en başındayım. Ama en azından yola çıkmadan önce yolun nasıl birşeye benzediğini bilseydim, beni bunlara dair uyaran biri olsaydı diye içimden geçirmedim de değil. Zaten bu yazıyı da ondan yazıyorum sana.
Her ne olursa olsun, karşına ne çıkarsa çıksın; sen içini rahat ettiren şeyi seç. Dayatılan örneklerden daima kaç, teoride başarılı olmuş birşey inan ki pratikte başarısızdır. Aptal saptal şeylerle vakit kaybedersin. Bunların neler olduğunu öğren. Zaten kendi için sana gerekli zamanda gerekli pozisyonu almanı söyleyecektir. Ya onların dayattığı gibi 20sine gelmeden takım kıyafet, gömlek; herkesin bildiği kodaman olacaksın ya da benim gibi kopuk, beş karış sakallı birisi... Böyle kolundan tutup ona buna "Bak bu abiye" diye gösterecekler.
Yollar seni nereye götürür bilemem, ama en azından nerede olursan kalbinin istediği bir yerde ol.
Küpeli, dövmeli abiden selamlar.
Ben bugün annenin arkadaşının kolundan tutup sana gösterdiği elemanım. Hani kolumdan tutup "Bak bu abi üniversitede tasarım bölümünde okuyor." dediği. Evire çevire sana gösterdiği, özellikle kulağımdaki küpeye, oramda buramdaki dövmeye dikkatini çektiği abi. Abiliği mi kalmış, vitrin ürünü gibi elden ele geziyorum, şu halime bak.
Bak ilerde sen de bu abiye benzeyeceksin demişlerdi hatırlarsan. Okuduğum bölümle ilgili falan ayaküstü bilgiler vermişlerdi sana. Senden bir ricam olacak: Ne olursan ol kalbini dinle.
Burda bahsi geçen ben değilim, hadi birisi bir kereliğine bana benze dedi diye sen de kendini bana benzetmeyeceksin doğal olarak. Ama bu bakış açısıyla etrafında dolan ne kadar insan var bir bak... Sana illa birşeyler dayatan, illa birşeyleri teoride gösteren insanlarla dolu bir hayat. Benim senden tek isteğim, bu insanları değil de kendi içini dinlemendir...
Sana yardım etmek istediklerini sanarak böyle örnekleri hayatına sokacaklar, sen de "Hmm, demek öyleymiş." dercesine karşılıklar vereceksin. Sen bu lafı et de, allahın aşkına kaale alma bu örnekleri. Analitik ol. Kafanı kullan.
Bana öyle diyen insanlar yüzünden okuldan elimde tahtadan bir kılıç, kafamda kağıttan bir külah, altımda şort, bir de tshirt ayrıldım okuldan. Ne mi oldu sonra?
İlk tümseğe takıldım, dizlerim kanadı. Kılıcım daha yolda kırıldı. Akşam oldu, üstümdekiler bir halta yaramadı, dondum. Sabaha karşı da yağan yağmurda kafamdaki külah eğrildi...
Düşe kalka yol yordam öğrendim, soğuktan korunmayı buldum, yağmur yağarken bir yerlere saklanmak gerek onu farkettim, kendime doğru düzgün bir sopa buldum. Ha, bitti mi...? Nerede bitsin, daha ben bile yolun en başındayım. Ama en azından yola çıkmadan önce yolun nasıl birşeye benzediğini bilseydim, beni bunlara dair uyaran biri olsaydı diye içimden geçirmedim de değil. Zaten bu yazıyı da ondan yazıyorum sana.
Her ne olursa olsun, karşına ne çıkarsa çıksın; sen içini rahat ettiren şeyi seç. Dayatılan örneklerden daima kaç, teoride başarılı olmuş birşey inan ki pratikte başarısızdır. Aptal saptal şeylerle vakit kaybedersin. Bunların neler olduğunu öğren. Zaten kendi için sana gerekli zamanda gerekli pozisyonu almanı söyleyecektir. Ya onların dayattığı gibi 20sine gelmeden takım kıyafet, gömlek; herkesin bildiği kodaman olacaksın ya da benim gibi kopuk, beş karış sakallı birisi... Böyle kolundan tutup ona buna "Bak bu abiye" diye gösterecekler.
Yollar seni nereye götürür bilemem, ama en azından nerede olursan kalbinin istediği bir yerde ol.
Küpeli, dövmeli abiden selamlar.
No comments:
Post a Comment